به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، بی‌آبی سدهای تهران را خشک کرده است. پاییز از نیمه گذشته و هنوز بارانی نباریده و نمی‌دانیم که باقیمانده آب را فقط به اندازه آشامیدن خواهیم داشت یا برای مصارف دیگر هم چیزی باقی می‌ماند؟ قطعی آب که هیچ حتی جیره‌بندی آب هم می‌تواند به‌عنوان مثال یک مرکز دیالیز با آن‌همه بیمار بدحال را به تعطیلی بکشاند اما در این بین بعضی مشاغل که اساس کارشان با آب - و در تهران متأسفانه با آب تصفیه‌شده است- به حال خود رها شده‌اند.
خودروهای تهران کثیف هستند؛ خودروهایی که هر بار شستن آنها در کارواش، پول و آب زیادی مصرف می‌کند. اگر کارواش‌ها دستگاه تصفیه آب داشته باشند، آسیب اندکی به منابع محدود آب شهر وارد می‌کنند اما می‌دانیم کمتر کارواشی هست که آب را تصفیه کند و دوباره به‌کار بگیرد.
تهران چند کارواش دارد؟
کسی نمی‌داند تهران چند کارواش دارد. اتحادیه صنف دارندگان تعمیرگاه، اتوسرویس، پارکینگ، کارواش و امداد خودروی تهران، تعداد کارواش‌های دارای مجوز را 250واحد اعلام کرده، اما گذری در شهر نشان می‌دهد، مجموع مجوزدارها و بدون مجوزها خیلی از این تعداد بیشتر است. خیلی از این واحدهای بدون مجوز، گاراژهای سیمانی هستند که با چند کارگر، تبدیل به کارواش شده‌اند.
محسن فقیهی، مشاور اتحادیه دارندگان کارواش می‌گوید:«90درصد کارواش‌های مجاز آب تانکر می‌خرند و بقیه هم چاه با مجوز دارند اما وضعیت کارواش‌های غیرمجاز معلوم نیست.» به‌گفته او، قیمت هر تانکر آب از 5- 4 میلیون تومان چند سال قبل به 20میلیون تومان رسیده است که هزینه زیادی به صاحبان کارواش‌ها وارد می‌کند و یکی از دلایل تعطیل شدن نزدیک به نیمی از کارواش‌ها در سال‌های اخیر همین قیمت آب در کنار هزینه برق و کارگر است. با اینکه کارواش‌ها موظف به خرید آب هستند، نمی‌توان فهمید که این آب از کجا می‌آید و آیا همانطور که تانکرهای بنزین به جایگاه‌ها رفت‌وآمد دارند، تانکرهای آب هم در کارواش‌ها دیده می‌شوند؟
شامپو و نانو
تماشای صحنه شست‌وشوی خودرو تردیدی درباره مصرف بیش از حد آب باقی نمی‌گذارد؛ چه شست‌وشو در پارکینگ خانه انجام شود و چه در کارواش.
در سال‌های گذشته چند راه‌حل برای کاهش مصرف آب به کار گرفته شد. واترجت زودتر از بقیه آمد؛ دستگاهی که آب را با فشار از یک خروجی کوچک بیرون می‌دهد و باعث می‌شود با حجم آب کمتر، مساحت بیشتری از بدنه خودرو شسته شود. روش دوم بخارشویی است که قبلا برای تمیز کردن موتور و زیر خودرو انجام می‌شد. بخار آب با فشار قسمت‌های روغنی، دود گرفته و پر از گل و لای را پاک می‌کرد.
الان از بخارشوهای جدید برای تمیز کردن بدنه و شیشه‌ها استفاده می‌شود. اما مهم‌ترین تحول در زمینه شستن خودروها استفاده از محلول «نانو» است. این ماده‌های شوینده که «شامپو» هم نامیده می‌شوند، نیازی به آب ندارند و با دستمال روی بدنه خودرو کشیده می‌شوند تا تمام کثیفی‌ها را پاک کنند. البته کارگران کارواش، بعد از پاک کردن با نانو، یک‌بار هم روی خودرو آب می‌ریزند زیرا مشتری‌ها باور نمی‌کنند که خودرو بدون آب واقعا تمیز شده باشد.
تعدد دستگاه‌های نظارتی
مرجع نظارت بر مصرف آب کارواش‌ها دقیقا مشخص نشده است. اتحادیه‌ها و ادارات آب و فاضلاب می‌توانند یک کارواش را از مصرف بیش از حد آب بازدارند و حتی برخی اوقات خبرهایی از پلمب کردن چند کارواش پرمصرف به گوش می‌رسد و نشان می‌دهد این کارواش‌ها از شبکه آب شهری برداشت می‌کرده‌اند که شناسایی شدند. شهرداری‌ها باید بر فعالیت کارواش‌های غیرمجاز نظارت کنند اما موضوع فاضلاب و آلودگی ناشی از آن به ادارات محیط‌زیست استان‌ها و شهرستان‌ها ارتباط پیدا می‌کند. پساب کارواش به‌دلیل میزان شوینده‌های شیمیایی درون آن، یکی از آلاینده‌های محیط‌زیست و برای فضای سبز مضر است.
فقیهی، مشاور اتحادیه می‌گوید:«کارواش‌ها موظف هستند پساب خود را به شبکه اگو وصل کنند و اگر امکان این کار را ندارند باید فاضلاب را با تانکر تخلیه کنند. به هیچ وجه نباید پساب روانه جوی‌ها شود.»
کارواش دروازه‌ای
روش اصلی کاهش مصرف آب برای کارواش‌ها، استفاده از دستگاه تصفیه است که این کار در کارواش‌های صنعتی و استاندارد امکان‌پذیر است. این مجموعه‌ها به شکلی ساخته شده‌اند که هر خودرو به آرامی از میان برس‌های غلتکی مکانیزه می‌گذرد و شسته می‌شود. در این نوع کارواش‌ها که به نام دروازه‌ای هم شناخته می‌شود، آب در سطح زیرین جمع‌آوری و بعد از تصفیه در مخازن، دوباره به‌کار گرفته می‌شود. تنها چند نمونه از این نوع کارواش‌های مکانیزه در تهران وجود دارد.
نظر شما